Een lezer had het idee dat ze vaak trek kreeg en ging eten terwijl ze in werkelijkheid dorst had.

Dat zou haar afvalpogingen wellicht ondermijnen.

Op populaire websites over afvallen wordt inderdaad wel gesuggereerd:

"Eetlust en dorst worden in hetzelfde hersengebied geregeld en kunnen worden verward". 

​

Dat is echter niet het geval.

​

Dorstgevoel zet ons aan tot drinken, om onze water- en mineralenbalans, denk aan natrium, magnesium en kalium op peil te houden.

We gaan in een paar dagen dood als we geen water drinken. 

​

Maar ook een teveel aan water kan dodelijk zijn.

Ons brein bewaakt die waterbalans door het bloedvolume en de bloeddruk voortdurend in de gaten te houden.

Als die te laag zijn door een watertekort, krijgen we dorst.

Water en mineralen zijn essentieel voor ons functioneren, maar bevatten nul calorieën.

Honger en verzadiging draaien juist wel om calorieën en de energiebalans.

Die balans is minder kwetsbaar dan bij water.

Dit komt doordat we een behoorlijke energievoorraad in de vorm van vetweefsel hebben.

We kunnen daarom wel weken, soms maanden, zonder eten. 

​

De regulatie van onze energiehuishouding is complex.

En is op de langere termijn (dagen, weken) gebaseerd op hormonale signalen uit brein, maag-darmkanaal, bloed en vetweefsel.

Een afnemende energiereserve in vetweefsel spoort ons aan om te eten.

Maar ook ons bloedsuikergehalte geeft onmiddellijk signalen af bij een tekort aan energie.

Een volle maag stimuleert een gevoel van verzadiging. 

​

Water drinken voor een maaltijd verzadigt door het volume een beetje.

Dit kan mensen helpen minder te eten.

Van nature gaat het prima met die gescheiden regelmechanismen.

Heb je dorst, dan drink je water.

Bij honger gaat je voorkeur vooral uit naar voedsel vol vet, koolhydraten en eiwit. 

​

Mensen hebben echter zodanig geknutseld aan hun voedsel, dat lichaam en brein zo nu en dan de kluts kwijtraken.

Zo hebben we frisdrank bedacht als dorstlesser.

Naast een hoop water krijg je daarmee ook een sloot suiker binnen.

Daardoor krijg je eerst een suikerpiek in je bloed, gevolgd door een sterke daling.

Frisdrank verzadigt nauwelijks: je krijgt trek door het lessen van je dorst. 

​

Daarnaast fabriceerden we "light" voedsel met suiker- en vetvervangers.

Zulk voedsel levert wel het volume, maar niet de bijbehorende inhoud.

Daardoor wordt het lichaam en brein verwart.

Kortom, honger en dorst zijn gescheiden gereguleerd.

Maar ons moderne sterk bewerkte voedselaanbod kan ook hier roet in het eten gooien.